درمان

در حال حاضر برای این بیماری درمان مؤثری نیست و بدون بهبودی درهمه موارد کشنده است. این بیماری مقاوم به الکل ، پتادین،و اشعه یونیزه ،رادیو اکتیو وانواع ضد عفونی کنندهاست وهمچنین در دمای حداقل 200 سانتیگراد نیز از بین نمی‌رود بنابراین با خوردن گوشت الود شخص نیز الوده می شود.به نحوی که متخصصین از بیماری به نام انگل همیشه جاوید نام می برند.تنها روش محافظت نخوردن گوشتهای مشکوک والوده است

چگونگی انتقال بیماری

مهمترین راه انتقال بیماری به گاوها تغذیه آنها با پودر گوشت و استخوان گوسفندان دچار به بیماری اسکرپی بوده است. عامل بیماری در مغز ونخاع، و ریشه‌های عصبی، غده‌های لنفاوی، چشم، قسمت انتهایی روده کوچک، مغز استخوان و طحال بیشترین تراکم را دارد و به نظر می‌رسد راه انتقال بیماری به انسان نیز مصرف چنین قسمت هایی از دام آلوده می‌باشد، بنابراین به منظور پیشگیری از انتقال بیماری به انسان توصیه می‌شود که اگردامی دچار به جنون گاوی باشد بایستی حیوان ذبح شود و لاشه‌اش سوزانده یا منهدم گردد. عامل بیماری به گونه محیطی و تماس مستقیم قابل انتقال نبوده، تنها راه انتقال اثبات شده از راه مصرف بافت‌های آلوده از آن میان پودر گوشت و پودر استخوان می‌باشد، انتقال ستونی عامل بیماری هنوز ثابت نشده‌است. بافت‌های سیستم اعصاب مرکزی - مغز، نخاع، تیموس و شبکیه بزرگ بافت‌هایی هستند که قابلیت عفونت زایی دارند.

عامل بیماری

سرانجام پس از مدت‌ها پژوهش، عامل بیماری جنون گاوی به پریون‌ها نسبت داده شد. اولین بار در اوایل دهه ۱۹۸۰ میلادی عوامل بیماریزایی کشف شدند که قادربه تکثیر، انتقال و عفونت‌زایی بودند، ولی از قطعات پروتئینی ناقص فاقد اسید نوکلئیک تشکیل می‌شدند. این‌عوامل را که حتی از ویروس‌ها ناچیزترند، پریون نامیدند. پرایون‌ها بر خلاف دیگر عوامل بیماریزاویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند؛ درمقابل پرتو فرابنفش، فرمالین، یخ‌زدن‌های مکرر، {حرارت 135 درجه و فشار 5 اتمسفر)حرارت مرطوب ۱۰۰درجه به مدت ۴۸ ساعت وحرارت خشک ۱۶۰ درجه به مدت ۲۴ساعت مقاومت دارند. بنابراین پیشگیری از این بیماری‌ها با دیگرعوامل میکروبی متفاوت و از اهمیت خاصی برخوردار است.

علایم جنون گاوی

 

ساختار اسفنجی شکل در مغز یک گاو مبتلا به جنون گاوی

تغییر در رفتار طبیعی، گام‌های غیرطبیعی، علایم فلجی، حساسیت به‌صدا و لامسه. دوره نهفتگی بیماری در دام ۳ تا ۶ سال است، بنابراین علایم در گاوهای بالغ دیده می‌شود. طول دوره بیماری در دام چند هفته تا چند ماه است که سرانجام منجر به‌مرگ حیوان می‌شود. دوره نهفتگی بیماری در انسان نیز بسیار طولانی و بیش از ۵ سال‌است. علایم بیماری شامل فراموشی، لکنت زبان، اختلال حافظه، عدم‌تعادل، فلج و بی اختیاری است که نهایتاً با مرگ خاتمه می‌یابد. بیشترین ضایعه در سلول‌های عصبی رخ می‌دهد که منجر به حفره حفره شدن و اسفنجی‌شدن بافت مغز و نخاع می‌شود.

راه تشخیص

تنها با ازمایش مغز ونخاع حیوان می توان تشخیص داد الوده است یا نه.بنابراین به هیچ عنوان نمی‌شود از روی گوشت الوده تشخیص داد که الوده است یا خیر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: